পাতনি
যি যুগত হুলস্থুল সংস্কৃতিয়ে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰিছে, সেই যুগত আমাৰ পৰম্পৰাগত ৯ৰ পৰা ৫ কৰ্মদিনৰ পিছৰ ঘণ্টাবোৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াটোৱে যথেষ্ট মনোযোগ লাভ কৰিছে, যিটো “৫ৰ পৰা ৯” নামেৰে জনাজাত। ইনষ্টাগ্ৰামৰ প্ৰভাৱশালী আৰু স্বাস্থ্য বিশেষজ্ঞসকলেও ব্যক্তিগত মংগলৰ বাবে এই ঘণ্টাবোৰৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত চৰ্চা জ্বলাইছে। জীৱনৰ অন্যান্য দিশসমূহৰ সৈতে কামৰ মাজত ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাৰ আশে-পাশে হোৱা কথা-বতৰাবোৰ ইমান প্ৰাসংগিক কেতিয়াও হোৱা নাই। ৰিজেন্সি হাস্পতালৰ পৰামৰ্শদাতা মনোৰোগ বিশেষজ্ঞ ডাঃ ৰোহন কুমাৰে এই আৱেগক প্ৰতিধ্বনিত কৰি শিথিলতা, আত্ম-যত্ন আৰু শেষত মানসিক চাপ হ্ৰাসৰ বাবে কৰ্মৰ পিছৰ এক পৰিপূৰ্ণ জীৱনৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ ওপৰত আলোকপাত কৰে।
কৰ্মক্ষেত্ৰত আমাৰ ৯ ৰ পৰা ৫ ৰ পিছত ঘৰত আমাৰ ৫ৰ পৰা ৯ জনৰ ওপৰত যেন আকৰ্ষিত হৈ পৰিছে। আৰু ইয়াৰ কাৰণো আছে। স্বাস্থ্য বিশেষজ্ঞসকলে কেৱল নিজৰ চাকৰিৰ বাবেই নহয়, জীৱনৰ অন্যান্য দিশ যেনে পৰিয়াল, সামাজিক সম্পৰ্ক, চখ, ব্যক্তিগত স্বাস্থ্য আদিৰ বাবেও সময় আৰু শক্তি আবণ্টন দিয়াৰ তাৎপৰ্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।
ৰিজেন্সি হাস্পতালৰ পৰামৰ্শদাতা মনোৰোগ বিশেষজ্ঞ ডাঃ ৰোহন কুমাৰে ব্যাখ্যা কৰে যে কৰ্মৰ পিছৰ জীৱনটো এটা পৰিপূৰ্ণতাপূৰ্ণ হ’লে শিথিলতা, আত্মযত্ন আৰু মানসিক চাপ হ্ৰাসৰ সুযোগ পোৱা যায়, যিবোৰ কৰ্মৰ পৰা মানসিক চাপ আৰু বাৰ্নআউটৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াত অতি প্ৰয়োজনীয়।
কামৰ পিছত নিজকে কিছু মি-টাইম দিলে ব্যক্তিসকলে অধিক সু-বৃত্তাকাৰ আৰু পূৰ্ণ পৰিচয় গঢ়ি তোলাত সহায় কৰে বুলি ড০ কুমাৰে লক্ষ্য কৰে।
বাৰু, আমি যিমানেই উক্ত কৰ্ম-জীৱনৰ ভাৰসাম্যৰ বহু সুবিধাৰ সমৰ্থন কৰিব পাৰো, ডাঃ কুমাৰৰ মতে, আপুনি আপোনাৰ জীৱনত কেইটামান পৰিৱৰ্তন কাৰ্যকৰী নকৰালৈকে সেয়া সম্ভৱ নহ’ব।
কামৰ চাহিদা, সীমা অস্পষ্ট হোৱা, আৰু কাম বা খেলাৰ বাবে পৰ্দাৰ সময় বৃদ্ধিয়ে এই ভাৰসাম্যত বাধাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। কুমাৰে আমাক সেইটো কেনেকৈ এৰাই চলিব পাৰি সেই বিষয়ে কৌশল ৰচনা কৰাত সহায় কৰিছিল।
কৰ্মৰ পিছৰ জীৱন কেনেকৈ লাভ কৰিব পাৰি:
1) আপোনাৰ সময়সূচীৰ মাজত ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰক:
কামৰ বাবে সময়, ব্যক্তিগত কাৰ্য্যকলাপ আৰু জিৰণি লোৱাৰ সময়সীমা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা এটা সময়সূচী তৈয়াৰ কৰক। ভাৰসাম্য নিশ্চিত কৰিবলৈ কামবোৰক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া।
2) সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰক:
কৰ্ম আৰু ব্যক্তিগত জীৱনৰ মাজত স্পষ্ট সীমাবদ্ধতা স্থাপন কৰক। কৰ্মৰ লগত জড়িত মানসিক চাপ ঘৰলৈ অনা বা ব্যক্তিগত সময়ত অনুপ্ৰৱেশ কৰিবলৈ দিয়াটো এৰক।
3) আত্ম-যত্নক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া:
মানসিক চাপ কমোৱাৰ বাবে আৰু শাৰীৰিক আৰু মানসিক স্বাস্থ্য বজাই ৰখাৰ বাবে ব্যায়াম, ধ্যান, শিথিলতা কৌশল আদি কাৰ্য্যকলাপ অতি প্ৰয়োজনীয়।
4) আপোনজনৰ সৈতে মত বিনিময় কৰক:
পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে কটাবলৈ সময় আবণ্টন কৰক। আৱেগিক সুস্থতাৰ বাবে সুস্থ সম্পৰ্ক বজাই ৰখাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।
5) আপোনাৰ চখৰ বাবে সময় ৰাখক:
আনন্দ আৰু পূৰ্ণতা কঢ়িয়াই অনা চখ আৰু আগ্ৰহত লিপ্ত হওক। এই কাৰ্য্যসমূহে উদ্দেশ্যৰ অনুভূতি প্ৰদান কৰে আৰু মানসিক চাপৰ পৰা উপশম পোৱাৰ উৎস হ’ব পাৰে।
6) সমৰ্থন বিচাৰক:
যদি কৰ্মৰ লগত জড়িত মানসিক চাপ অতিশয় বেছি হয়, তেন্তে থেৰাপিষ্ট বা পৰামৰ্শদাতাৰ পৰা সহায় লোৱাৰ কথা চিন্তা কৰক। মানসিক স্বাস্থ্যৰ পেছাদাৰীসকলে ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ বাবে মোকাবিলা কৌশল আৰু সহায় আগবঢ়াব পাৰে।
উপসংহাৰ
আমাৰ “৫ৰ পৰা ৯”ক আগুৰি থকা বক্তৃতাই কামৰ পৰিসীমাৰ বাহিৰত এক সু-বৃত্তাকাৰ আৰু সন্তুষ্টিদায়ক জীৱনৰ এক সাৰ্বজনীন অভিযানক আলোকপাত কৰে। ড° ৰোহন কুমাৰৰ অন্তৰ্দৃষ্টিয়ে আজিৰ দ্ৰুতগতিত চলি থকা পৃথিৱীখনত কৰ্ম-জীৱনৰ ভাৰসাম্যৰ জটিলতাক নেভিগেট কৰাৰ বাবে এক মূল্যৱান পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে কাম কৰে। সময়সূচী নিৰ্ধাৰণ, সীমা নিৰ্ধাৰণ, আত্ম-যত্ন অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া, সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলা, চখত লিপ্ত হোৱা, আৰু প্ৰয়োজনৰ সময়ত পেছাদাৰী সহায় বিচৰা আদি কৌশল ৰূপায়ণ কৰাটো কৰ্মৰ পিছৰ এক সমৃদ্ধিশালী জীৱন লাভৰ দিশত গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ। আমি আমাৰ পেছাদাৰী জীৱনৰ প্ৰত্যাহ্বান আৰু দাবীসমূহ নেভিগেট কৰাৰ লগে লগে স্পষ্ট হৈ পৰে যে এটা পূৰ্ণতাপূৰ্ণ “৫ৰ পৰা ৯” খেতি কৰাটো কেৱল উপকাৰী নহয়, আমাৰ সামগ্ৰিক মংগল আৰু পৰিচয়ৰ বাবেও অপৰিহাৰ্য।
